Bir süre önce doilies içeren tasarımlara rastladığımızdan beri. “Bu muhtemelen en iyisi” - bazılarınız söyleyebilir ve çoğu durumda hemfikir olabiliriz. Genellikle dantel ya da keten olan bu süs eşyaları, birkaç on yıl önce neredeyse her evin merkez parçasıydı. Ancak, zorlu bir bakım gerektirecek şekilde kaçınılmaz olarak temas ettikleri toz nedeniyle, bunlar yapışkan ve oldukça yük olarak kabul edilir. Fakat doilies “doğru” bir şekilde kullanılabilir mi? Bir yere değer getirebilirler mi? Marian Duijvestijn'den gelen fikirlerin, bu eski eşyaların, bir kişinin evini düzenlemeye geldiğinde nasıl yardımcı olabileceğinin örnekleri olduğunu düşünüyoruz. Ne düşünüyorsun? Uzun zamandır unutulsun mu? -via Daire Terapisi